Main Article Content
Abstract
Emotional intelligence has been widely recognized over the past decade due to its significant role in problem-solving and reducing conflicts between intellectual and emotional perceptions. With rapid technological advancements and the increasing need for timely information, the use of social media has become essential. The integration of individuals into various online social networks has significantly altered human lifestyles. This study evaluates the effect of emotional intelligence dimensions on social media management. Research findings suggest that strengthening emotional intelligence, which accounts for approximately 80% of human success, can play a crucial role in controlling and balancing social media use. Emotional intelligence enables individuals to optimally manage their mood, mental state, and impulses while fostering motivation and perseverance in the face of challenges.
Keywords
Article Details
Copyright (c) 2025 Journal of Social Sciences - Kabul University

This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License.
References
- ‐ اکبرزاده، سرین. (۱۳۸۳). هوش هیجانی از دیدگاه سالووی ودیگران، تهران: انتشارات، فارابی.
- ‐ باقرزاده، عیوضی. (۱۳۸۷). هوش هیجانی، تهران: انتشارات، نعیمایی.
- ‐ بشیر، حسن و افراسیابی، محمدصادق. (۱۳۹۱). شبکههای اجتماعی اینترنتی و سبک زندگی جوانان، مطالعهی موردی بزرگ ترین جامعهی مجازی ایرانیان. فصل نامهی تحقیقات فرهنگی, دورهی پنجم، شمارهی 1.
- ‐ رضائیان، علی و کشته گر، عبدالعلی. (۱۳۸۷). بررسی رابطهی بین هوش هیجانی و تعهد سازمانی. پیام مدیریت , شمارهی ۲۷.
- ‐ صدیق بنای، هلن. (۱۳۸۷). آشنایی با شبکههای اجتماعی. مرکز مطالعات و تحقیقات رسانه ای روزنامهی همشهری. تهران:انتشارات سعادت.
- ‐ غفرانی .(۱۳۹۲). بررسی رابطه بین هوش هیجانی و رفتار شهروندی سازمانی با فرسودگی شغلی کارکنان سازمان "، پایان نامه کارشناسی ارشد مدیریت دولتی، دانشگاه آزاد اسلامی.
- ‐ طبری، مجتبیو قربانی، مهرناز. (۱۳۸۸). نقش هوش هیجانی برشیوهی تصمیمگیری مدیران. (پژوهشگر) فصلنامه مدیریت، سال ششم، شماره 16.
- ‐ فرهودیان، علی. (۱۳۸۳). بررسی سوبستراهای عصبی هوش هیجانی و هوش اجتماعی. تازههای علوم شناختی, سال ششم. شمارهی 3 و 4.
- ‐ معمار، ثریا، عدلی پور، صمد، خاکسار، فائزه. (1391). شبکههای اجتماعی مجازی و بحران هویت(با تأکید بر بحران هویتی ایران). فصلنامهی علمی- پژوهشی مطالعات و تحقیقات اجتماعی در ایران, دورهی اول،شمارهی 4.
- ‐ میرزایی. (۱۳۸۶). هوش هیجانی، تهران: انتشارات، رشد.
- ‐ منصوری، ب. (۱۳۸۰). هنجاریابی آزمون هوش هیجانی سیبریاشیرینگ برای دانشجویان کارشناسی ارشد در دانشگاههای دولتی مستقر در شهر تهران. دانشگاه علامه طبابایی.
- ‐ ودادی، احمد، صفرزاده، حسین، احمدپور، مهین. (۱۳۸۸). روش هیجانی و تعهد سازمانی مدیران. مدیریت کسب و کار، دورهی 1، شمارهی دوم.
- ‐ Ashforth, B. E., and Humphery, R. H.. (1995). Emotion in the workplace: a Reappraisal. Human Relations , vol. 48 , No. 2. pp. 97-125.
- ‐ Bar-on R, & parker , D, A (2000) the hand book of emotional intelligence: Jssey- Bass. sanfrancisco
- ‐ Goleman,daniel. (1995). emotional intelligence.why it can matter than iQ. New York: Bantam books.
- ‐ Goleman,Daniel. (2001). In Chemiss,C,andGoleman,D. (Eds), The Emotionally Intelligent Workplace:How to select for , Measure, and Improve Emotional Intelligence in Individuals, Groups. and Organizations. san Francisco, CA:Jossey-Bass, pp. 27-44. An EI-Based Theory of Perfomance.
- ‐ Poon, J. (2008). Emotional intelligence: for human resource managers. Journal of management research news. 25: 55-78.
References
‐ اکبرزاده، سرین. (۱۳۸۳). هوش هیجانی از دیدگاه سالووی ودیگران، تهران: انتشارات، فارابی.
‐ باقرزاده، عیوضی. (۱۳۸۷). هوش هیجانی، تهران: انتشارات، نعیمایی.
‐ بشیر، حسن و افراسیابی، محمدصادق. (۱۳۹۱). شبکههای اجتماعی اینترنتی و سبک زندگی جوانان، مطالعهی موردی بزرگ ترین جامعهی مجازی ایرانیان. فصل نامهی تحقیقات فرهنگی, دورهی پنجم، شمارهی 1.
‐ رضائیان، علی و کشته گر، عبدالعلی. (۱۳۸۷). بررسی رابطهی بین هوش هیجانی و تعهد سازمانی. پیام مدیریت , شمارهی ۲۷.
‐ صدیق بنای، هلن. (۱۳۸۷). آشنایی با شبکههای اجتماعی. مرکز مطالعات و تحقیقات رسانه ای روزنامهی همشهری. تهران:انتشارات سعادت.
‐ غفرانی .(۱۳۹۲). بررسی رابطه بین هوش هیجانی و رفتار شهروندی سازمانی با فرسودگی شغلی کارکنان سازمان "، پایان نامه کارشناسی ارشد مدیریت دولتی، دانشگاه آزاد اسلامی.
‐ طبری، مجتبیو قربانی، مهرناز. (۱۳۸۸). نقش هوش هیجانی برشیوهی تصمیمگیری مدیران. (پژوهشگر) فصلنامه مدیریت، سال ششم، شماره 16.
‐ فرهودیان، علی. (۱۳۸۳). بررسی سوبستراهای عصبی هوش هیجانی و هوش اجتماعی. تازههای علوم شناختی, سال ششم. شمارهی 3 و 4.
‐ معمار، ثریا، عدلی پور، صمد، خاکسار، فائزه. (1391). شبکههای اجتماعی مجازی و بحران هویت(با تأکید بر بحران هویتی ایران). فصلنامهی علمی- پژوهشی مطالعات و تحقیقات اجتماعی در ایران, دورهی اول،شمارهی 4.
‐ میرزایی. (۱۳۸۶). هوش هیجانی، تهران: انتشارات، رشد.
‐ منصوری، ب. (۱۳۸۰). هنجاریابی آزمون هوش هیجانی سیبریاشیرینگ برای دانشجویان کارشناسی ارشد در دانشگاههای دولتی مستقر در شهر تهران. دانشگاه علامه طبابایی.
‐ ودادی، احمد، صفرزاده، حسین، احمدپور، مهین. (۱۳۸۸). روش هیجانی و تعهد سازمانی مدیران. مدیریت کسب و کار، دورهی 1، شمارهی دوم.
‐ Ashforth, B. E., and Humphery, R. H.. (1995). Emotion in the workplace: a Reappraisal. Human Relations , vol. 48 , No. 2. pp. 97-125.
‐ Bar-on R, & parker , D, A (2000) the hand book of emotional intelligence: Jssey- Bass. sanfrancisco
‐ Goleman,daniel. (1995). emotional intelligence.why it can matter than iQ. New York: Bantam books.
‐ Goleman,Daniel. (2001). In Chemiss,C,andGoleman,D. (Eds), The Emotionally Intelligent Workplace:How to select for , Measure, and Improve Emotional Intelligence in Individuals, Groups. and Organizations. san Francisco, CA:Jossey-Bass, pp. 27-44. An EI-Based Theory of Perfomance.
‐ Poon, J. (2008). Emotional intelligence: for human resource managers. Journal of management research news. 25: 55-78.