Main Article Content
Abstract
The aim of this research is to examine the role of psychology in the art of theatre acting. Art is a wordless language that speaks so beautifully in its silence, touching hearts and nurturing souls. Theatre, as one of the performing arts, provides an opportunity to showcase true ethics and values, where through portraying realities and stories, we can convey noble thoughts and values to others and ignite the flames of love and compassion within them. True art is the manifestation of the psyche, and psychology plays a vital role in the art of theatre acting. This science helps actors depict characters with greater depth and authenticity. By gaining a profound understanding of characters, relationships, and the emotions of others, they can deliver powerful and impactful performances. In this process, psychology assists actors in managing and controlling emotions, enabling them to harmonize with the emotions of the characters in a proper and artistic manner.
Keywords
Article Details
Copyright (c) 2025 Journal of Social Sciences - Kabul University

This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License.
References
- افشاری اصل، ایرج.(1396). شخصیت شناسی در تیاتر. تهران: انتشارات نظری.
- بنت، سوزان.(1997). مخاطبان تیاتر: تئوری تولید و پذیرش. ترجمه مجید سرسنگی. تهران: نشر انجمن نمایش.
- بون، ریچارد.(2004). تیاتر و توانمند سازی: درام اجتماعی در صحنه جهانی. تهران: نشر قطره.
- بی بالمه، کریستوفر.(1985). تیاتر، ارتباطات و رئالیسم انتقادی. جرمنی: ناشر فایدون.
- پیج، کوین.(2018). روانشناسی برای بازیگران. ترجمه پوپک رحیمی. تهران: انتشارات قطره.
- رابرتز، تامس.(1996). تمرین هایی برای پرورش ذهن آگاهی. ترجمه غزال گلشنی، تهران: انتشارات روانشناسی و هنر.
- ریسون، متیو. (2017). تیاتر و علوم اعصاب شناختی. پاریس: انتشارات میتوین دراما.نجفیان،
- کیانیان، رضا.(1377). بازیگری. چاپ اول، تهران: انتشارات نیلا.
- گامبریچ، ارنست.(1399). تاریخ هنر. ترجمه علی رامین. تهران: نشر نی.
- مایر، دانیل.(1982). تیاتر و ذهن، انتشارات: مرکز هنر واکرمینیاپولیس.
- مدر، جرج.(1386). روانشناسی هنر. چاپ اول. ترجمه سهند سلطان دوست، تهران: انتشارات ققنوس.
- نجفیان، بهزاد.(1391). گزیده تاریخ هنر جهان. چاپ پنجم، تهران: انتشارات چارسوی هنر.
- وینر، آلن.(1401). کند و کاوی روان شناختی در کارکرد هنر. ترجمه محمد شهبا، تهران: نشر افکار.
References
افشاری اصل، ایرج.(1396). شخصیت شناسی در تیاتر. تهران: انتشارات نظری.
بنت، سوزان.(1997). مخاطبان تیاتر: تئوری تولید و پذیرش. ترجمه مجید سرسنگی. تهران: نشر انجمن نمایش.
بون، ریچارد.(2004). تیاتر و توانمند سازی: درام اجتماعی در صحنه جهانی. تهران: نشر قطره.
بی بالمه، کریستوفر.(1985). تیاتر، ارتباطات و رئالیسم انتقادی. جرمنی: ناشر فایدون.
پیج، کوین.(2018). روانشناسی برای بازیگران. ترجمه پوپک رحیمی. تهران: انتشارات قطره.
رابرتز، تامس.(1996). تمرین هایی برای پرورش ذهن آگاهی. ترجمه غزال گلشنی، تهران: انتشارات روانشناسی و هنر.
ریسون، متیو. (2017). تیاتر و علوم اعصاب شناختی. پاریس: انتشارات میتوین دراما.نجفیان،
کیانیان، رضا.(1377). بازیگری. چاپ اول، تهران: انتشارات نیلا.
گامبریچ، ارنست.(1399). تاریخ هنر. ترجمه علی رامین. تهران: نشر نی.
مایر، دانیل.(1982). تیاتر و ذهن، انتشارات: مرکز هنر واکرمینیاپولیس.
مدر، جرج.(1386). روانشناسی هنر. چاپ اول. ترجمه سهند سلطان دوست، تهران: انتشارات ققنوس.
نجفیان، بهزاد.(1391). گزیده تاریخ هنر جهان. چاپ پنجم، تهران: انتشارات چارسوی هنر.
وینر، آلن.(1401). کند و کاوی روان شناختی در کارکرد هنر. ترجمه محمد شهبا، تهران: نشر افکار.