Main Article Content

Abstract

Time management is the ability to set goals, prioritize goals, accurately adjust the time for doing work, avoid wasting time, use time properly, and use available resources to achieve individual and organizational goals. And planning means determining the goal, identifying the means and choosing the way and method to reach the goal. The purpose of writing this article is to investigate the position of time management in planning. This research is applied in terms of purpose and descriptive research in terms of methodology. Articles, books and scientific journals have been used in writing this article. The findings of this research show that the importance of time management is so great that life without time management cannot have a real meaning without planning.The findings of this research showed that time management and planning is necessary for each other. Planning means implementing time management, and time management is moving towards the goal according to the plan. The success of managers and the development of organizations are related to time management and planning.

Keywords

time management planning time management human resource

Article Details

How to Cite
Sarwari, K. ., & Jahez, W. (2025). The role and position of time management in planning. Journal of Social Sciences - Kabul University, 6(1), 11–34. https://doi.org/10.62810/jss.v6i1.90

References

  1. 1. الوانی، سیدمهدی.(1395). مدیریت عمومی. چاپ 44، تهران: نشرنی.
  2. 2. اصفهانی، نوشین.(1390). ارتباط بین مدیریت زمان با خلاقیت کارکنان ادارات تربیت بدنی. «پژوهش‌های فیزیولوژی و مدیریت در ورزش»، (7)، ص77 – 88. https://www.sid.ir/fa/journal/ViewPaper.aspx?id=190994.
  3. 3. آهنچیان محمدرضا، لطفی فاطمی سید ناصر. (1394). بررسی همبستگی بین مهارت های مدیریت زمان با پیشرفت تحصیلی دانشجویان کارشناسی اتاق عمل و هوشبری دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد. علوم مراقبتی نظامی. ۲ (۲) ،96-103، URL: http://mcs.ajaums.ac.ir/article-1-79-fa.html
  4. 4. ای هینز، ماریون. (1386). مدیریت وقت شناسی ( چگونه وقت خود را تنظیم کنیم! ). ترجمه گیتی شهیدی. تهران: نسل نو اندیش.
  5. 5. پرچ، مهرداد و دیگران. (1393). کتاب جامع مدیریت. چاپ هشتم. تهران: موسسه کتاب مهربان نشر.
  6. 6. پرویزی، جواد.(1394). زمان را نگهدارید. تهران: انتشارات مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی.
  7. 7. توکلی، محسن و برزگر وحید. (1396). رابطه مهارت سازمانی مدیریت زمان زمان با تمایل به برنامه‌ریزي استراتژیک در مدیران و کارکنان ادارات ورزش و جوانان استان خراسان رضوي. پژوهش های کاربردی در مدیریت و حسابداری، 2(8)، ص10- 17، ISSN: 2538-3663، http://www.Joas.ir
  8. 8. حافظي، سهيلا و همکاران(1387). بررسي ميزان و ارتباط مهارت فردي با رفتار سازماني مديريت زمان در مديران آموزشي. مجله علوم رفتاري، 2(2)، 183-192. https://lib.journals.pnu.ac.ir/article_3126_8d0e2b3ad3c04accb4cfff45d81a0b4f.pdf
  9. 9. جمشید ملک آرا بهمن. (1388). بررسی رابطه مدیریت زمان با فرسودگی شغلی کارکنان اداره کل امور مالیاتی آذربایجان غربی در سال مالی. پژوهشنامه مالیات. ۱۷ (۴)، 81-98، URL: http://taxjournal.ir/article-1-148-fa.html
  10. 10. جهان ‌سیر، خسرو؛ صالح‌زاده، کریم؛ وثاقی، حبیبه و موسوی‌فر، اقبال. (1386). تأثیر مدیریت زمان در پیشرفت تحصیلی دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد مراغه. پژوهش در برنامه‌ریزی درسی. 4(16)، 97-114. https://jsr-e.isfahan.iau.ir/article_534092.html
  11. 11. جوانی، نادر. (1394). نقش مدیریت زمان در ارتقاء کارایی فرمانده‌هان تیپ‌های پیاده، فصلنامه علوم و فنون نظامی، 11(13)، 39-76، https://civilica.com/doc/1227514
  12. 12. خلیلی شورینی، سیاوش. (1382). اصول و مبانی برنامه ریزی آموزشی. تهران: موسسه چاپ و انتشارات یادواره‏ی کتاب.
  13. 13. خاکی، غلام رضا. (1382). مدیریت زمان. تهران: انتشارات بازتاب.
  14. 14. رضایان، علی. (1399). مبانی سازمان و مدیریت. چاپ بیست یکم. تهران: سازمان مطالعه و تدوین کتب علوم انسانی دانشگاه ها (سمت).
  15. 15. رابینز، استیفن پی و دی سنزو، دیود ای.(1998). مبانی مدیریت. چاپ سیزدهم، ترجمه سیدمحمداعرابی و همکاران(1393)، تهران: دفتر پژوهشهای فرهنگی.
  16. 16. سروری، خلیل الرحمن. (1398). مبانی سازمان و مدیریت. کابل: انتشارات عازم.
  17. 17. سروری، خلیل الرحمن. (1400). مبانی سازمان و مدیریت. چاپ سوم، کابل: انتشارات عازم.
  18. 18. سروری، خلیل الرحمن. (1399). مدیریت عمومی. کابل: انتشارات عازم.
  19. 19. سروری، خلیل الرحمن. (1397). مدیریت زمان و نقش آن بر موفقیت شغلی. «مجله علمی- حوزه علوم اجتماعی پوهنتون کابل»، 1(1)،31-53.
  20. 20. ساکتی پرویز، طاهری علی. (۱۳۸۹). ارتباط مدیریت زمان با موفقیت تحصیلی دانشجویان کارشناسی و کارشناسی ارشد دانشگاه علوم پزشکی شیراز و دانشگاه شیراز. مجله ایرانی آموزش در علوم پزشکی. ۱۰ (۳)، 293-300. URL: http://ijme.mui.ac.ir/article-1422-1-fa.html.
  21. 21. سهرابی زهره، قوتی فاطمه، میرحسینی فخرالسادات، حسینی آغافاطمه.(1395). بررسی ارتباط انگیزه پیشرفت تحصیلی و مدیریت زمان با موفقیت تحصیلی دانشجویان کارشناسی دانشکده پیراپزشکی دانشگاه علوم پزشکی ایران. مجله علوم پزشکی رازی. ۲۳ (۱۵۰)۳۵-۴۵. URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-4176-fa.html
  22. 22. حسینی، شاملو ثریا. (1379). مدیریت زمان. نشریه پرستاری ایران. ۱۳ (۲۴)49-56، URL: http://ijn.iums.ac.ir/article-1-245-fa.html
  23. 23. شرفی، لیدا و زرافشانی، کیومرث و ژولیده، میلاد و قربانی پیرعلیدهی، فاطمه.(1400). واکاوی مهارت مدیریت زمان دانشجویان کشاورزی و منابع طبیعی، ۶(۲)، 171-٬184 https://civilica.com/doc/1428029
  24. 24. علاقه بند، علی. (1391). مبانی نظری و اصول مدیریت آموزشی. چاپ 24. تهران نشر روان.
  25. 25. قائدمحمدی، محمدجواد. (1389). مدیریت زمان و مولفه‌های آن در میان دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی. نشریه: پژوهش اجتماعی 3 (6)، 57-73. https://www.sid.ir/fa/journal/ViewPaper.aspx?id=120576
  26. 26. سواری، کریم و نوری، علی.(1393). مقایسه مهارت مدیریت زمان و انگیزه پیشرفت دانش آموزان با عملکرد تحصیلی بالا و پایین،https://civilica.com/doc/720198
  27. 27. لوک، ریچارد. (1393). مدیریت زمان. تهران: انتشارات آییژ.
  28. 28. محسن پور، بهرام. (1394). مبانی برنامه ریزی آموزشی. چاپ سیزدهم. تهران: سازمان مطالعه و تدوین کتب علوم -انسانی دانشگاه ها (سمت).
  29. 29. محمودی، احمد؛ غفوری، مهدی؛ اسحاقیان، ستاره و فاتح، فرزانه. (1397). بررسی ارتباط بین مدیریت زمان با تنش شغلی معلمان تربیت بدنی مشهد. پژوهش های فیزیولوژی و مدیریت در ورزش.10 (3)، 33-42، http://www.sportrc.ir/article_80641.html
  30. 30. مشایخ، فریده. (1395). دیدگاه های نو در برنامه آموزشی. چاپ پانزدهم. تهران: سازمان مطالعه و تدوین کتب علوم انسانی دانشگاه ها (سمت).
  31. 31. مشایخی، محمد تقی. (1382). سرمایه زمان، انسان، تدبیر.شماره 134، سال چهاردهم.
  32. 32. میر کمالی، سید محمد. (1392). رهبری و مدیریت آموزشی. تهران: انتشارات یسطرون.
  33. 33. موسوی، فرانک؛ مرزبانی، اکرم. (1399). بررسی رابطه بین مدیریت زمان و مدیریت تعارض با استرس شغلی (مطالعه موردی مدیران مدارس ناحیه یک کرمانشا). نوآوری های مدیریت آموزشی، 15(2)، 36-51. 20.1001.1.20081138.1399.15.2.3.1DOI:
  34. 34. نجف بیگی، رضا. (1397). سازمان و مدیریت. چاپ هشتم. تهران: انتشارات ترمه.
  35. 35. نظرپور، محسن. (1388). مدیریت نوین سازمانی. تهران: انتشارات صفار-اشراقی، زهرا، بیات.
  36. 36. ابراهیمی نژاد، مهدی. (1393). مدیریت استراتژیک دربازرگانی و صنایع. چاپ پنچم. تهران: انتشارات (سمت).
  37. 37. یگانه طیبه، سلطانی‌شال رضا، کافی موسی، حسین‌خانزاده عباسعلی. (1392). بررسی ارتباط بین هوش هیجانی، مدیریت زمان و کیفیت زندگی با پیشرفت تحصیلی دانشجویان. مجله دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان. ۱۳۹۲; ۱۲ (۳) :۲۳۲-۲۱۹، URL: http://journal.rums.ac.ir/article-1-1742-fa.html
  38. 38. Arnold E, Pulich, M. (2004). Improving productivity through more effective time management. Journal of Health Care Management, 23: 65-70. http://downloads.lww.com/wolterskluwer_vitalstream_com/journal_library/hcm_15255794_2004_23_1_65.pdf.
  39. 39. Goledn,D and Cynthia,S. (2002). Planing for professional Development-Advice for the manager. Educause quarterly, 25 (1), 44-45. ISSN-1528-5324. https://eric.ed.gov/?id=EJ657744.
  40. 40. Hatice Kaya, NurtenKaya,AylinÖztürkPalloş,LeylaKüçük(2012).Assessing time-management skills in terms of age, gender, and anxiety levels: A study on nursing and midwifery students in Turkey.Nurse Education in Practice,Volume 12, Issue 5, September 2012, Pages 284–288. https://isiarticles.com/bundles/Article/pre/pdf/6584.pdf.
  41. 41. Lucas B. Ojo, David A. Olaniyan,(2008). Effective Time Management in Organization Panacea or Placebo. European Journal of Scientific Research. ISSN 1450-216X Vol.24 No.1 .PP:127-133.

د هماغه لیکوال(انو) لخوا تر ټولو لوستل شوې مقالې